DXA اندازه گیری BMD کدام یک سودمندتر است، ستون فقرات یا بازو؟

تراکم استخوان ستون فقرات و لگن توسط DXA اندازه گیری شد

دقت DXA در اندازه گیری قسمت های مختلف آناتومیکی بدن انسان متفاوت است [4-7].دقت DXA در اندازه گیری ستون فقرات 0.5٪ تا 2٪ است، اما معمولاً بیش از 1٪ است.دقت لگن 1% ~ 5% است، با گردن فمور و روتور بزرگ (1% ~ 2%) از مثلث وارد (2.5% ~ 5%) (4. 6. 8).علیرغم محتوای بالای استخوان اسفنجی در مثلث وارد و حساسیت بالای آن به تغییرات در BMD [9]، دقت ضعیف آن به دلیل ناحیه کوچک طرح ریزی و نمونه برداری و خطاهای تکرارپذیری، کاربرد بالینی آن را محدود می کند.برای به حداقل رساندن تأثیر موقعیت اسکن بر دقت هنگام انجام اندازه‌گیری‌های DXA، باسن و زانوها روی یک تکیه‌گاه خم می‌شوند تا ستون فقرات روی سکو قرار بگیرد تا لوردوز کمری در طول تعیین BMD در موقعیت کمری قدامی-پسستریک کاهش یابد. PA).در حین اسکن لگن، ران اندکی ابداکشن و پرون شد و با کمک دستگاه فیکساسیون وضعیتی، گردن فمور موازی با میز اسکن قرار گرفت تا از افزایش تراکم استخوان به دلیل کوتاه شدن گردن استخوان ران جلوگیری شود (کاهش حجم برای همان محتوای مواد معدنی استخوان).در تعیین BMD هیپ توسط DXA، موقعیت‌های مختلف پا می‌تواند باعث خطاهای قابل توجهی شود که از 0.9٪ تا 4.5٪ برای گردن فمور، 1.0٪ تا 6.7٪ برای مثلث وارد، و 0.4٪ تا 3.1٪ برای تروکانتر بزرگتر است [6].بنابراین، هنگامی که DXA لگن را اسکن می‌کند، وضعیت صحیح به طور قابل توجهی خطا را کاهش می‌دهد، که کلید اطمینان از دقت خوب زاویه است.

اگر نتایج BMD هیپ اندازه گیری شده توسط DXA با تظاهرات بالینی مطابقت نداشته باشد، باید انجام شود

نویسنده باید بررسی کند که آیا موقعیت اسکن صحیح است یا خیر.از سوی دیگر، پزشکان باید تأثیر موقعیت اسکن بر BMD را در نظر بگیرند.علاوه بر تأثیر موقعیت بر دقت اندازه گیری DXA، دلایل دیگری نیز ممکن است بر نتایج اندازه گیری تأثیر بگذارد.تراز ستون فقرات توسط DXA تعیین شد.

BMD ستون فقرات به عنوان تراکم کل ناحیه بدن مهره، از جمله بدن مهره و قوس (نسبت استخوان قشر به استخوان اسفنجی 50:50)، کلسیفیکاسیون آئورت، استئوآرتروز دژنراتیو، فرآیند خاردار استئوپانتوژنیک، کالوس و شکستگی های فشاری تعریف می شود. به افزایش تراکم مواد معدنی استخوان کمک می کند.با این حال، تغییرات دژنراتیو مانند هیپراستئوپلازی در سالمندان بالای 70 سال بسیار شایع است و شیوع آن بیش از 60 درصد است که عملی بودن و حساسیت اندازه گیری ارتوتوپیک ستون فقرات DXA را در جمعیت سالمند محدود می کند.بروز پوکی استخوان در افراد میانسال و مسن بالا و جدی است

این بیماری شایع در دوران سالمندی است که سلامت افراد میانسال و سالمند را تهدید می کند.به منظور از بین بردن تأثیر عوامل فوق، توسعه فناوری اسکن جانبی کمری DXA (1121، اسکنر اولیه DXA برای سایر اسکن‌های کمری، این بیماری مستعد حفظ موقعیت اسکن است که

روی دقت تاثیر گذاشت که 2.8% تا 5.9% بود!

در عین حال برای برخی بیماری ها

افراد، به‌ویژه آنهایی که پوکی استخوان شدید دارند، به سختی در چرخش خود دچار می‌شوند.

در سال‌های اخیر، اسکنر DXA از اسکن بازوی چرخان C شکل پرتو فن شکل استفاده می‌کند که امکان بیماری را فراهم می‌کند.

BMD ستون فقرات به صورت قدامی پسستر در وضعیت خوابیده به پشت اندازه گیری شد و اسکنر C-arm 90 درجه چرخانده شد.

بیمار را می توان با DXA در موقعیت جانبی ستون شهرت بدون حرکت اندازه گیری کرد

دقت اندازه گیری جانبی در افراد سالم 1.6% و در بیماران مبتلا به پوکی استخوان 2% بود.اندازه‌گیری ایده‌آل DXA جانبی باید BMD 4 مهره کمری (L1-L) را تجزیه و تحلیل کند.با این حال، L1 و L4 ممکن است توسط دنده ها پوشیده شده و L4 آشکارا توسط استخوان لگن همپوشانی دارد.برای برخی از بیماران، فقط L3 BMD قابل تجزیه و تحلیل است.ROIS (منطقه مورد علاقه) همچنین می تواند در مرکز بدن مهره غنی از استخوان اسفنجی قرار گیرد (نسبت استخوان قشر به استخوان اسفنجی 10:90) که باعث می شود اندازه گیری های DXA نسبت به تغییرات BMD در نمای جانبی حساس تر از نمای جلویی باشد. .DXA جانبی در افراد سالم مبتلا به پوکی استخوان ستونی (شکستگی های فشاری مهره ها) استفاده می شود.

تمایز بین کاهش توده استخوانی ناشی از کورتیکواستروئیدها بهتر از PA-DXA است که توانایی تشخیص شکستگی های مهره ای از شکستگی های غیر شکستگی را بهبود می بخشد [15].اگرچه DXA پیشرفت زیادی در اندازه گیری BMD ستون فقرات داشته است.با این حال، برای اسکولیوز، قوز شدید و قطعه‌بندی غیرطبیعی ستون فقرات [4،61]، عملیات اسکن DXA دشوار است و بر دقت تعیین DXA تأثیر می‌گذارد و کاربرد بالینی DXA را محدود می‌کند.مطالعات بیشتری برای مقایسه BMD "حجمی" (mg/cm3) محاسبه شده با اندازه گیری ترکیبی DXA پیشانی و جانبی با روش QCT مورد نیاز است.

تعیین BMD ساعد و ترکیب بدن توسط DXA

DXA به طور فزاینده ای برای تعیین BM ساعد استفاده می شود[17].اندازه گیری BMD در شعاع دیستال (غلبه اسفنجی)، میانی و میانی و یک سوم دیستال رادیوس (غلبه قشر مغز) با بیمار نشسته روی یک صندلی در مجاورت سکوی اسکن با ساعد روی سکو و دست ثابت انجام شد. روی سکو با چرخش قدامی.همچنین می توان تراکم سنجی استخوان کل بدن را انجام داد.این مقایسه سیستماتیک BMD کل بدن و BMD موضعی را فراهم می کند.برای تجزیه و تحلیل و بررسی رابطه بین BMD سیستمیک و BMD موضعی، و یافتن محل حساس تراکم سنجی استخوان، تا بهترین انتخاب برای پزشکان ارائه شود.دقت اندازه گیری BMD کل بدن 3 تا 8 درصد است.19] دقت BMD ساعد 0.8٪ -13٪ است.از آنجایی که دقت BMD کل بدن DXA کمتر از سایر قسمت‌ها است، استخوان نازک است.

شل معمولاً محل اسکن ترجیحی برای تشخیص نیست.نتایج اسکن کل بدن توسط سیستم اطلاعات نرم افزاری بافت های انسانی مناسب (عضله بدون چربی و توده چربی) تجزیه و تحلیل شد و نتایج تعیین ترکیب بدن توسط DXA به دست آمد.همبستگی بین نتایج تعیین ترکیب بدن و سایر روش‌های غیرمستقیم اندازه‌گیری وزن خوب بود.رشته مهمی است که می توان آن را بیشتر مطالعه کرد.